អត្ថបទបន្ថែម
វប្បធម៌ខ្មែរ – កំណាព្យខ្មែរ ៖ បទពាក្យ៧ ឬ បទមេ៧ ។ ចាប់ពីបទពាក្យ៧ ដល់បទពាក្យ១១ (កើតក្នុងសម័យចតុមុខ) កំណាព្យខ្មែរបានឈានដល់ដំណាក់កាលមួយថ្មីទៀត កវីបានបង្កើតក្បួនតែងកាព្យងាយៗ (ចំណាប់ចួន និងបរិយាកាស)។ បទនេះអាចប្រើបានគ្រប់បរិយាកាសទាំងអស់។
រង្វាស់កាព្យ (កាព្យមាត្រ) ៖ ១វគ្គ (ល្បះ) មាន៤ឃ្លា ឃ្លានីមួយៗ មាន៧ព្យាង្គ។ ព្យាង្គទី៧នៃឃ្លាទី១ ចួននឹង ព្យាង្គទី២ ឬទី៤ នៃឃ្លាទី២។ ព្យាង្គទី៧ នៃឃ្លាទី២ ចួននឹងព្យាង្គទី៧ នៃឃ្លាទី៣ ចួននឹងព្យាង្គទី២ ឬទី៤ នៃឃ្លាទី៤។ (ចួននឹងព្យាង្គទី២ឬទី៤នៃឃ្លាទី៤ បើចួនព្យាង្គណាត្រូវគោរពពីដើមរហូតដល់ចប់)។ ចួនឆ្លងវគ្គ (រូបសម្ផស្សក្រៅ) ៖ ព្យាង្គទី៧ នៃឃ្លាទី៤ ក្នុងវគ្គទី១ (វគ្គមុន) ចួននឹង ព្យាង្កទី៧ នៃឃ្លាទី២ ក្នុងវគ្គទី២ (វគ្គបន្ទាប់)។
វប្បធម៌ខ្មែរ – កំណាព្យខ្មែរ | ||
| ១ | តាងអោយជាតិមួយដ៏ចំណាស់ | កម្ពុជាក្រៃក្រាស់ដោយវប្បធម៌ |
| ក្បូរក្បាច់រចនារំលេចពណ៌ | ព្រៀបដោយអរិយធម៌ច្រើនក្រាស់ក្រៃ។ | |
| ២ | អក្សរភាសានិងសិល្បៈ | តន្រ្តីចម្លាក់ល្អប្រពៃ |
| មានលឹបលានលោតទាំងអស់បី | ខេមរាឃ្មាតឃ្មីថែចម្លាក់នេះ។ | |
| ៣ | សិលាចារឹកបានបង្ហាញ | ប្រវត្តិខ្មែរតាងលើថ្មដា |
| បង្ហាញអំពីពង្សាវតារ | ចារឹកដាប់ដាពីយូរលង់។ | |
| ៤ | លីវយីបុព្វក្សត្រីយ៍ខ្មែរ | ស្វាមីព្រះម៉ែនៅក្រៅពង្ស |
| មិនមែនជាខ្មែរតែក្លឹង្គវង្ស | គឺទ្រង់ហ៊ុនទៀនជាឥណ្ឌា។ | |
| ៥ | ក្រោយព្រាហ្មណ៍ឥណ្ឌាបានមកខ្មែរ | វប្បធម៌ហូរហែរនៃឥណ្ឌា |
| បានលាយឡំឡូកនៅកម្ពុជា | ជាគ្រាដែលកើតខ្មែរនីយកម្ម។ | |
| ៦ | បញ្ជ្រៀតភាសានិងតន្រ្តី | កូនខ្មែរគប្បីត្រូវចំណាំ |
| សាសនានិងស្ថាបត្យកម្ម | ជាខ្មែរនីយកម្មពីក្លឹង្គា។ | |
| ៧ | អាយ៉ៃយីកេរឿងផ្សេងៗ | មានទាំងរឿងព្រេងច្រើនភោក្ដា |
| បង្ហាញវប្បធម៌ដ៏អស្ចារ្យ | នៃពង្សាវតាខេមរាយើង។ | |
| ៨ | ប្រាសាទប្រាង្គប្រាច្រើនក្រាស់ក្រៃ | ដាដាប់លកលៃរូបអប្សរា |
| តាងតួអាក្រក់គឺអសុរា | ឯពិស្ណុការជាតួល្អ។ | |
| ៩ | អង្គរតំណាងវប្បធម៌ខ្មែរ | ដាដាប់ឆ្លាក់ថែយ៉ាងបវរ |
| សម្បូរទៅដោយរូបកេណ្ណរ | ឈរលើសសរបង្ហាញរាង។ | |
| ១០ | អង្គរជាបូជនីយដ្ឋានមួយ | ត្រូវបានលើកស្ទួយគ្មានពង្វាង |
| កន្លែងដែលខ្មែរបានបង្រៀន | សាមគ្គីជាជាងបែកបាក់គ្នា។ | |
| ១១ | ពូជពង្សវង្សខ្មែរត្រូវចងចាំ | ខិតខំចំណាំគ្រប់អង្គារ |
| ពីពង្សាវតាខ្មែរគ្រប់គ្រា | ចាំគ្រប់អង្គារហើយលើកស្ទួយ។ | |
កំណាព្យពេញនិយមបន្ទាប់ ៖ ដីខ្មែរ – កំណាព្យខ្មែរ
